Adembenemend Nieuw-Zeeland

Kia Ora!

Ja, nieuwe begroetingen in een nieuw land! Ik ben weer veilig terug in Sydney en kan terugkijken op een werkelijk ongelofelijk mooie, fantastische en vette reis door Nieuw-Zeeland. Wat hebben we veel gereden, gezien, gedaan en genoten van al het moois dat dit land te bieden heeft. Samen met Irena heb ik heerlijk door het land gecruised met onze schattige camper, die we tot Suzy gedoopt hebben. Ze heeft ons overal gebracht en nooit in de steek gelaten (op 1 keer na, maar dat was onze eigen schuld… Later meer!).

We zijn begonnen in Christchurch op het Zuidereiland, wat door een aardbeving 2 jaar geleden is veranderd in een grote bouwput en van het centrum is bar weinig meer over. Erg indrukwekkend maar vooral triest om te zien hoe zoiets ook gewoon kan gebeuren in zo’n ontwikkeld land als Nieuw-Zeeland. Vanuit hier zijn we dus maar snel het binnenland ingegaan om onze ontdekkingsreis te beginnen. Kamperen hebben we zoveel mogelijk gedaan op een soort van natuurcampings waar dan vaak alleen een toilet aanwezig was en we dan maar een paar euro per persoon hoefden te betalen. Na een paar dagen was het dan wel weer tijd voor een douche (op reis mag dat…) en zo wisselden we de natuurterreinen af met ‘echte’ campings zo nu en dan.

In het binnenland zijn we via een paar prachtig blauwe meren richting de hoogste berg van Nieuw-Zeeland gegaan, Mount Cook, waar we op de mooiste campingplek van onze hele reis hebben gestaan, precies aan de voet van de berg. Daarna via de Tasman gletsjer doorgereden naar Queenstown, waar we maar kort zijn geweest omdat we later nog terug zouden komen. We waren op weg naar Milford Sound, een prachtig fjord aan de westkust waar je met een boot doorheen kunt varen om alle prachtige aangezichten en watervallen te kunnen zien. Maar dat was niet alleen prachtig, de weg ernaartoe verdiend net zoveel credits. Het was die nacht vies koud geweest (3 lagen kleren in bed) dus de bergtoppen waren weer helemaal bedekt met sneeuw. Adembenemend mooi. Tijdens de boottocht in Milford Sound brak opeens de zon door (opwarmen!) en als kers op de taart nog zeehonden en pinguins gezien. Op de terugweg nog een prachtige wandeling van 3 uur naar een uitzichtpunt gemaakt (allebei nooit gedacht dat we uiteindelijk zo ontzettend veel zouden gaan wandelen en hiken op onze reis!).

Terug in Queenstown vonden we het allebei tijd om in deze ‘adventure capital of the world’ eens gek te doen en allebei waren we vastbesloten dat dat skydiven zou worden! Ik heb altijd gezegd: ik wil het 1 keer in mijn leven doen, en wel in Nieuw-Zeeland: dus zo gezegd zo gedaan! Na op de geboekte dag eerst gecanceld te worden door verkeerde wind mochten we de volgende ochtend wel in onze pakjes gehesen worden. De zenuwen waren verdacht afwezig en ik had er gewoon super veel zin in. De vlucht naar boven (4,5km, ongeveer 10 min) was al goud waard en we hadden prachtig zicht over de bergtoppen en Lake Wakatipu. Vastgesnoerd aan een Argentijn (wiens hond ook Iris heet… okeeee) ging dan eindelijk het deurtje open en bungelden de voetjes buitenboord. Voordat ik uberhaupt iets kon denken vielen we al naar beneden, ZO VET. Ik kan wel heel veel vertellen maar een filmpje zegt veel meer, dus check it out op
http://youtu.be/fJexbJRWY70

De roadtrip ging verder via de westkust naar het noorden en we hebben onder andere stops gemaakt bij 2 gletsjers, mooie kustplaatsjes, de zogeheten Pancake Rocks en de Nelson Lakes. Daarna kwamen we terecht in het Abel Tasman National Park (wat een Nederlandse roots daar!) waar we ook weer een prachtige wandeling van 4 uur langs de kust hebben gemaakt. Tot onze verbazing kregen we uitzichten met een helderblauwe zee te zien, die zo door zouden kunnen gaan voor een tropische bestemming. Nooit gedacht dat dat OOK Nieuw-Zeeland is!

Na nog een paar campings in het noorden was het tijd onze oversteek naar het Noordereiland te maken. Vanuit Picton konden we met onze camper op de ferry en in 3 uur de oversteek naar Wellington maken. In deze hoofdstad is niet bepaald veel te zien en beleven en na stadswandeling en een bezoek aan het nationale museum Te Papa vonden we het wel weer tijd om de weg op te gaan. Na onze verbazing over de hoeveelheid auto’s op de weg (op het Zuidereiland konden we makkelijk een uur lang geen auto tegenkomen) was onze volgende stop een nationaal park in het midden van het Noordeiland. De reden was (jawel, weer) een wandeling, maar ditmaal een klapper van 8 uur door een super vet vulkanisch gebied. Klauterend over de lavabrokken en al schuivend door het as hebben we de meest geweldige uitzichten mogen aanschouwen. Vorig jaar is er nog een kleine vulkaanuitbarsting geweest dus op verschillende plekken kwam de stoom nog uit de grond. Bizar om doorheen te lopen, maar zeker de mooiste wandeling die ik ooit heb gemaakt. Terug op de parkeerplaats kregen we de grootste teleurstelling van de reis, want het bleek dat Irena de lichten aan had laten staan en dus stonden de 2 hulpeloze meisjes met een lege accu te kijken. In een gebied zonder mobiel bereik en alleen maar huurauto’s zonder startkabels zijn we uiteindelijk weggekomen met hulp van iemand die een reserveaccu (hadden we die?!) in ons busje vond en die even omwisselde. ’s Nachts de camper op een camping aan de acculader gehangen en we waren weer klaar om verder te gaan.

In de laatste week op het Noordeiland hebben we onder andere bezoekjes gebracht aan Cathedral Cove, Hot Water Beach (onder het zand zitten warme bronnen, lekker!), Glowworm Caves en het surfplaatsje Raglan. Helemaal in het noorden hebben we uiteindelijk nog een boottocht door de Bay of Islands gemaakt, waar het al helemaal leek of we op een tropisch eiland waren beland! Ongelofelijk hoeveel diversiteit een land kan bieden. Uiteindelijk was ons eindstation Auckland, een stad waar 1,3 van de 4 miljoen Nieuw-Zeelanders woont (toen snapten we al die verlaten gebieden opeens). Leuke stad met een relaxte sfeer en hier hebben we dan ook lekker rustig door de stad geslenterd. Ik kan terugkijken op een indrukwekkende en prachtige reis met Irena als een geweldig reismaatje! Het ging echt perfect en ik kan reizen met een campertje alleen maar aanraden!

En toen was het tijd om terug naar huis te gaan, hoe gek het ook is om Sydney zo te noemen. Nu is het al helemaal chillen geblazen nu er geen tijd meer aan de studie besteed hoeft te worden. De kerstdagen ga ik lekker doorbrengen met vrienden met veel eten, drinken en natuurlijk op het strand liggen ;)

Voor jullie allemaal een hele fijne kerst gewenst en een alvast het beste voor het nieuwe jaar! Zal ik dan maar het goede voornemen maken om in ieder geval naar huis te komen in 2014? Oke, deal! Tot de volgende reis-update!

Foto’s: http://picasaweb.google.com/iriseijssen


Heel veel liefs en kerstwensen,

Iris